TPLO

Więzadło krzyżowe przednie (cranial cruciate ligament – CCL) odpowiada głównie za ograniczenie doczaszkowego przesunięcia kości piszczelowej względem udowej.

Jego zerwanie to bardzo często występująca kontuzja u psów. Przyczyną może być proces zwyrodnieniowy lub uraz, a zazwyczaj są one ze sobą powiązane. Więzadła osłabione powolnym procesem degeneracji są bardziej podatne na traumatyczne uszkodzenie. Uszkodzenie CCL często pociąga za sobą uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, a niestabilność kolana prowadzi do zwyrodnienia chrząstki stawowej, zwłóknienia torebki stawowej, powstawania okołostawowych wyrośli kostnych – rozwija się osteoartroza.
Ostre zerwanie więzadła objawia się nagłą, znaczną kulawizną (często IV stopnia – kończyna nie jest obciążana), może pojawić się obrzęk, ból, można czasami zauważyć zanik mięśni udowych, krepitację jeśli uszkodzona jest również łąkotka.
Rozpoznanie stawia się w oparciu o badanie ortopedyczne, głównie test szuflady przedniej – zazwyczaj wykonywany w znieczuleniu zwierzęcia, aby wyeliminować napięcie mięśni, które uniemożliwia prawidłową ocenę stabilności stawu.

Badanie radiologiczne jest badaniem dodatkowym, można zaobserwować m.in. obecność osteofitów, rozciągnięcie torebki stawowej, utratę tłuszczu podrzepkowego, zwiększoną ilość płynu stawowego. Zmiany te są nieswoiste dla zerwania więzadła. Ocenę więzadła krzyżowego umożliwia rezonans magnetyczny (MR), lub wykonanie wziernikowania artroskopem.

RTG kolana z zerwanym więzadłem krzyżowym

W leczeniu chirurgicznym mogą być stosowane różne metody: zewnątrztorebkowe, wewnątrztorebkowe, osteotomie, np. metoda TTA, czy jej nowa odmiana TTA Rapid.
We wszystkich stosowanych metodach, pooperacyjne zastosowanie rehabilitacji przynosi wymierne korzyści.
Zmniejsza obrzęk, łagodzi ból, a także atrofię mięśni zwiększając masę mięśniową, zwiększa zakres ruchów w stawach, ułatwia obarczanie kończyny, spowalnia postęp choroby zwyrodnieniowej,

TTA (tibial tuberosity advancement) – wysunięcie guzowatości piszczelowej. Jest to popularna na świecie metoda stabilizacji kolana po zerwaniu więzadła krzyżowego. Polega ona na regulacji nachylenia kąta stawu kolanowego, dzięki czemu więzadło już nie jest potrzebne. Bardzo istotne jest wykonanie prawidłowego zdjęcia RTG i prawidłowych pomiarów przed operacją, aby wyznaczyć wielkość potrzebnego wysunięcia kości piszczelowej. Zaletą metody TTA jest szybki powrót psa do pełnej sprawności, już po 24h zaczyna on obciążać operowaną kończynę.
Wymagany jest jednak kontrolowany ruch na smyczy, do czasu pełnego zrostu kości. Zalecane jest włączenie zabiegów fizjoterapeutycznych, które w pierwszej fazie po zabiegu pomogą zmniejszyć obrzęk, ból, potem wzmocnią mięśnie, zmniejszą ich napięcie, wspomogą ich odbudowę, usprawnią ruch w stawach, przyśpieszą zrost kostny.
Zabiegi wykonuje MVDr Martin Novak.

Pies po zerwaniu więzadła krzyżowego i 10 dni po zabiegu operacyjnym metodą TTA w Klinice ABvet

RTG operowanych psów: 45 kg i 2,7 kg

Diego, 10-miesięczny dog niemiecki, rozpoczął rehabilitację w bieżni wodnej 3 tygodnie po zabiegu TTA.

Wystarczyło 10 treningów, aby Diego odzyskał prawidłowy ruch i 1,5 miesiąca po zabiegu w pełni obciąża operowaną kończynę.

Kontrolne zdjęcie RTG i video pokazujące sposób poruszania się po zakończeniu rehabilitacji i trening w bieżni wodnej.

TTA PORUS 

Artroskopia stawu kolanowego, kontrola po zabiegu operacyjnym. Sunia trafiła do Kliniki ABvet po TTA wykonanym w innej lecznicy. 1 miesiąc po zabiegu ciągle odczuwała ból, nie obciążała kończyny,  w trakcie ruchu słyszalna była krepitacja. W trakcie artroskopii stwierdzono uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej – jest to jedno z powikłań, które może wystąpić po stabilizacji kolana metodą TTA.